Humbaki (Megaptera novaeangliae) to ssaki z rodziny płetwalowatych w podrzędzie fiszbinowców. Dorosłe osobniki osiągają 14-17 m długości i ważą 30-45 ton. Mają długie, przypominające skrzydła płetwy piersiowe i pokrytą guzkami głowę. Często wyskakują nad wodę, całkowicie się wynurzając. Humbaki słyną ze swoich wyjątkowych pieśni, słyszalnych na przestrzeni setek kilometrów, które mogą trwać nawet pół godziny. Nie ma pewności czemu służą – prawdopodobnie są formą komunikacji lub elementem godów.

Czytaj też: Walenie są dużo ciekawsze, niż się wydawało. Wiemy już, kiedy straciły zęby

Nowe badania przeprowadzone przez uczonych z Uniwersytetu Griffitha wykazały, że humbaki wykorzystują piaszczyste, płytkie obszary zatok, aby “tarzać się” w dnie morskim. Robią to w celu usunięcia martwych komórek skóry, kiedy wracają do chłodniejszych wód. Szczegóły opisano w czasopiśmie Marine Science and Engineering.

Humbaki lubią tarzać się po dnie morskim

Ekolog morski dr Olaf Meynecke, z prowadzonego przez Uniwersytet Griffitha Whales and Climate Research Program oraz Coastal and Marine Research Centre, użył specjalnych tagów do śledzenia migrujących na południe waleni (w formie przyssawek) w okresie od sierpnia 2021 r. do października 2022 r. Pozwalają one nagrywać materiały wideo wysokiej rozdzielczości, a przy tym mają GPS, magnetometr, hydrofon, czujniki światła, ciśnienia i temperatury.

Korzystając z danych i materiałów wideo zebranych z tagów, obserwowano humbaki wykonujące pełne obroty wokół własnej osi w wodzie o głębokości do 49 m na dnie morskim, które było wyłożone drobnym piaskiem lub gruzem.

Dr Olaf Meynecke mówi:

Humbaki obserwowane na materiałach wideo najpierw poruszały się do przodu z głową w piasku, a następnie toczyły się w jedną lub w drugą stronę – wykonywały pełny obrót. Zachowanie to było następstwem zalotów, konkurencji lub innych form socjalizacji. Uważamy, że walenie złuszczają skórę za pomocą piasku, aby pomóc w wylince i usunięciu ektopasożytów, takich jak pąkle, specjalnie wybierając obszary odpowiednie do tego zachowania.

W wodach tropikalnych i subtropikalnych, pąkle przyczepiają się do waleni na wczesnych etapach życia. Muszą one być regularnie usuwane, bo ich niekontrolowany wzrost może spowalniać humbaki podczas dalekich wędrówek.

Czytaj też: Wody wyrzuciły na brzeg ciało prawdziwego olbrzyma. Tego wieloryba nikt się tutaj nie spodziewał

Dr Olaf Meynecke dodaje:

Humbaki są gospodarzami zróżnicowanych społeczności bakterii skórnych, które mogą stanowić zagrożenie dla otwartych ran, jeśli bakterii jest za dużo. Usuwanie nadmiaru skóry jest prawdopodobnie koniecznością, aby utrzymać skórę humbaków w dobrej kondycji.

Skóra humbaków odpadała podczas wszystkich zaobserwowanych czynności tarzania się i toczenia, a niektóre ryby, np. karanksy żółtopłetwe błyskawicznie się nią żywiły.